Reactie Jesse Klaver op Russische inval in Oekraïne

Oorlog op ons continent. Het verschrikkelijke nieuws van de inval van Rusland in Oekraïne werd – tegen alle hoop in – vannacht waarheid.

In 1945, na de verwoestende Tweede Wereldoorlog, kwamen alle landen ter wereld samen en vormden de Verenigde Naties. Met als belangrijkste doel: voorkomen dat de wereld opnieuw in oorlog vervalt. Daarom werd één van de meest elementaire regels van het internationaal recht vastgelegd in artikel 2.4 van het Handvest van de Verenigde Naties: het is voor ieder land verboden om een ander land binnen te vallen.

Onze gedachten zijn vandaag allereerst bij de Oekraïners. Bij alle onschuldige slachtoffers die in iedere oorlog vallen. Maar de inval van vannacht is ook een drama voor de verhoudingen op ons continent. Het is ook een aanval op de basale afspraken die we als landen van de wereld met elkaar gemaakt hebben om conflict en oorlog te voorkomen: de afspraak om elkaars grenzen te respecteren en elkaars grondgebied niet te veroveren.

De reactie van de Europese Unie moet daarom hard en scherp zijn: inzet van de zwaarst mogelijke sancties. Om aan iedere agressor duidelijk te maken: een aanval op een soeverein land heeft consequenties. Dit is het moment voor een verenigd en sterk Europa, om te laten zien dat we als eenheid optrekken en opkomen voor vrede en veiligheid.

We moeten sancties kiezen die Rusland economisch zo hard mogelijk raken. Ook als dit ten koste gaat van onze eigen economische belangen. Hier staat iets groters op het spel. Dat het ons gaat raken zagen we vanochtend al. De gasprijs – die al op recordhoogte stond – is gestegen met 20 procent. De opdracht aan ons is om solidair te zijn met elkaar.

Dat betekent dat we de gevolgen van deze oorlog ook in Nederland zullen voelen. Dat we – in een tijd dat onze samenleving al onder hoogspanning staat - een nieuwe beproeving voor de kiezen krijgen. Dit mag nooit een reden zijn om niet te doen wat nodig is. Dat vraagt solidariteit, en actie van de overheid. Om te zorgen dat mensen hun energierekening kunnen betalen. Om te voorkomen dat mensen met een krappe beurs deze winter in de kou moeten zitten. Om onze samenleving bij elkaar te houden in een periode van spanning en onzekerheid.